Müziğiniz ne tarz diye soruyorlar. Diyorum ki tarzsız. Ya da her tarz.
Bir tarza sığmaya uğraşmak, niye ki?
“Dünyalar Benimmiş” ya!
Müziğin ve hayal gücünün şu sınırsızlık özelliği beni sabit, belli melodilerle şarkılar yapmak, belli melodileri belirlemek konusunda zorluyor çünkü sesle ve ritimle her yere gidebilirim, her melodiyi sevebilirim, o zaman hangisini seçebilirim ki diyorum. Melodileri seçmek ve sabit kılmak onları sınırlamak zorunda kalıyormuşum gibi hissettiriyor. Seslerle gidebildiğim yerlere gitmek, uçmak, süzülmek isterken onları tutup yakalamak durumunda kalıyoruz. Ama şarkılar da böyle oluşabiliyor, tüm eserler gibi. Olay tuttuktan sonra bırakmak, sahiplenmemek, onunla özdeşleşmemek. Böylece hep o sınırsızlık içinde olduğumuzu bilerek sınırsızlıktan yeni "şarkılar" tutabiliriz.
İnsan olmak da benim için böyle bir şey. Bedenli bir insan olabilmek için kendini tanımlayabileceğin bir takım özelliklerin, karakterin olması gerekiyor. En azından ara ara. Bu bana melodiler gibi uçuşan karakterlerden bazılarını almak ve şarkı oluşturmak gibi geliyor. Ben de ara ara o uçuşan kimlik ve karakterlerden bazılarını, bir şarkı için kullanmayı seçtiğim bazı ses ve melodiler gibi alıp, kimlik olarak giymiş gibi yapıyorum ve sonra onu da bırakıp yeni bir "şarkı" besteliyorum. Bu yüzden tek bir tarza, karaktere, kişiliğe sığmıyorum çünkü istediğim gibi kendimi bestelerim, sonsuz olasılık var. Müzikte de böyle işte, her tarz benim. Sesleri sınırlayamam. Hepsini seviyorum. Sesleri, ritmi seviyorum.
Benim özüm o hiçbir sınırı olmayan, her melodi olabilen, her ses ve her sessizlik olan, girişi nakaratı ve sonu belirlenmemiş, sonsuzlukta her yöne çekilebilen, tüm besteleri de kapsayan ama onların hiçbir tanesi olmayan, onların içindeki ve dışındaki her ses ve sessizlik, bir şarkı olma, olmama ve olabilme olasılığı, o özgür tek ses ve sessizliktir, hem ses hem sessizliktir. Her bestenin arasındaki sessizlik ve orada başka bir ses olabilme ve onu başka bir şarkıya çevirebilme potansiyelidir.
Dünyalar benimmiş, bu hiç gizli değilmiş, peki niye insanlar tek bir tarzı seçsinmiş :)
